دراین تارنما،مجموعه اشعار تالشی و فارسی، مقاله ها و طنز نوشته ها، اثر رضا نعمتی کرفکوهی ارائه میگردد.
درباره من
***بنام آنکه جان را فکرت آموخت***
باسلام و عرض ادب و احترام - رضا نعمتی کرفکوهی هستم اهل روستای کرفکوه دارباغ از شهرستان فومن، استان گیلان ساکن فعلی کرج.ورود شما بازدید کنندگان محترم را به وبلاگ "سرزمین نوروز" خیر مقدم می گویم .دراین وبلاک اشعار تالشی، فارسی،مقالات،نقد گفتارهای فرهنگی و طنز نوشته ها،اثر اینجانب منتشر می گردد.علاقه مندان می توانند برای دیدن و مطالعه هر مطلبی ،بر روی همان مطلب کلیک نمایند.خوش آمدید،خوش بومائیدی،خوش گلدی،خش اومینه،خش آمیرون.مهرتان جاوید.
ادامه...
باسلام
سوزین دوزین یا اوشافدان اشیت یا دلیدن
حرف راست را یا باید از بچه شنیدو یا از دیوانه
اوشاق جانینون قدرین بیلمز
بچه فدر جانش را نمی داند
جوانی یولاما ارواد الماقا گوحانی یولاما ات الماقا
هیچ وقت جوان را برای خواستگاری وپیر را برای خریداسب نفرست
سلام ممنون این مثلها در میان ما تالشها هم رواج داره مخصوصا مثل آخری.
رضا نعمتی کرفکوهی
شنبه 19 اردیبهشت 1394 02:28 ب.ظ
خدای رحمان، رحمت کند خسرو را . خدایی که ما میشناسیم رحمانیتش آنقدر هست که منکرش راهم تحت پوشش خود قرار دهد. من با وجودی که تفکرات مارکسیستی را جدا از فطرت آدمی میدانم ولی خسرو گلسرخی را دوست دارم واز خدا میخواهم رحمتش کند.
ضمنا شعر پریسکه ی امروز هم مثل همین شعر خسرو است منتها از دو بیت تا چهار فصل یا مصرع نباید بیشتر باشد . یعنی یک دوبیتی نامنظم که نه قافیه دارد نه وزن و نه تساوی عروضی.
این شعر بعد از شعر نیمایی و سپید ، سومین سبک از شعر نو امروزی می باشد
پاسخ قارانقوش : باسلام برفرهیخته سرزمین تالش/
سرزمینی که اگر در روزگاری نه چندان دور زیر تازیانه خانها و بیگ های وافوری و منقلی و مفنگی پیکرش زخم های بسیار برداشته بود امروز هم از هذیانهای متعفن برخی نژادپرستان(اعم از تمام پانیست ها) رنجور است نژادپرستان بد نژادیکه برای اثبات هویت اهریمنی خویش هم میهنان شریف دیگر را منکر می شوند.
اری درود برشما که فرزندراستین وفرهیخته این مردمید.
ما براین باوریم که هرکه از راه رسید نانش دهید و از ایمانش نپرسید چراکه کسیکه در درگاه اللهی به حانی بیرزد در خوان مانیز به نانی بیرزد
درصمن به وبلاگ پرسیکه سرایان هم سرزده و مطالعه اش میکنم.
از اظهار لطف دوست دانش پژوهم مدیر محترم وبلاگ " آنایوردم ایران سرای امید" نسبت به این حقیر فراوان سپاسگزارم. و اندیشه ی والا و نگارش متین ایشان را سرامدی برای ایجاد مهر و دوستی در بین همه اقوام ایرانی میدانم. درود بر شرفت دوستم
باسلام
سوزین دوزین یا اوشافدان اشیت یا دلیدن
حرف راست را یا باید از بچه شنیدو یا از دیوانه
اوشاق جانینون قدرین بیلمز
بچه فدر جانش را نمی داند
جوانی یولاما ارواد الماقا گوحانی یولاما ات الماقا
هیچ وقت جوان را برای خواستگاری وپیر را برای خریداسب نفرست
سلام ممنون این مثلها در میان ما تالشها هم رواج داره مخصوصا مثل آخری.
پیری بوَن یِنَه پَسندی / جوونی بوَن اَسبَه پَسندی.
اقاج نه فد ر بارگتیره باشی اشاقا اولار
دزخت هرچه باربیشتری بیاورد سرش پایینتراست
سکچه نون باشی یاریم اولسا شالاپ شولوپ ایدر
کوزه اگر پر نباشد شالاپ شولوپ می کند
علی آقروماسون قارداش سقول
رضا نعمتی کرفکوهی
شنبه 19 اردیبهشت 1394 02:28 ب.ظ
خدای رحمان، رحمت کند خسرو را . خدایی که ما میشناسیم رحمانیتش آنقدر هست که منکرش راهم تحت پوشش خود قرار دهد. من با وجودی که تفکرات مارکسیستی را جدا از فطرت آدمی میدانم ولی خسرو گلسرخی را دوست دارم واز خدا میخواهم رحمتش کند.
ضمنا شعر پریسکه ی امروز هم مثل همین شعر خسرو است منتها از دو بیت تا چهار فصل یا مصرع نباید بیشتر باشد . یعنی یک دوبیتی نامنظم که نه قافیه دارد نه وزن و نه تساوی عروضی.
این شعر بعد از شعر نیمایی و سپید ، سومین سبک از شعر نو امروزی می باشد
پاسخ قارانقوش : باسلام برفرهیخته سرزمین تالش/
سرزمینی که اگر در روزگاری نه چندان دور زیر تازیانه خانها و بیگ های وافوری و منقلی و مفنگی پیکرش زخم های بسیار برداشته بود امروز هم از هذیانهای متعفن برخی نژادپرستان(اعم از تمام پانیست ها) رنجور است نژادپرستان بد نژادیکه برای اثبات هویت اهریمنی خویش هم میهنان شریف دیگر را منکر می شوند.
اری درود برشما که فرزندراستین وفرهیخته این مردمید.
ما براین باوریم که هرکه از راه رسید نانش دهید و از ایمانش نپرسید چراکه کسیکه در درگاه اللهی به حانی بیرزد در خوان مانیز به نانی بیرزد
درصمن به وبلاگ پرسیکه سرایان هم سرزده و مطالعه اش میکنم.
از اظهار لطف دوست دانش پژوهم مدیر محترم وبلاگ " آنایوردم ایران سرای امید" نسبت به این حقیر فراوان سپاسگزارم. و اندیشه ی والا و نگارش متین ایشان را سرامدی برای ایجاد مهر و دوستی در بین همه اقوام ایرانی میدانم. درود بر شرفت دوستم
سلام
یه ضرب المثل فارسی هست که میگه
دانا با اشاره ابرو کار کند و نادان به زخم چوگان
با سلام و سپاس