سرزمین نوروز
دراین تارنما،مجموعه اشعار تالشی و فارسی، مقاله ها و طنز نوشته ها، اثر رضا نعمتی کرفکوهی ارائه میگردد.سرزمین نوروز
دراین تارنما،مجموعه اشعار تالشی و فارسی، مقاله ها و طنز نوشته ها، اثر رضا نعمتی کرفکوهی ارائه میگردد.درباره من
***بنام آنکه جان را فکرت آموخت***
باسلام و عرض ادب و احترام - رضا نعمتی کرفکوهی هستم اهل روستای کرفکوه دارباغ از شهرستان فومن، استان گیلان ساکن فعلی کرج.ورود شما بازدید کنندگان محترم را به وبلاگ "سرزمین نوروز" خیر مقدم می گویم .دراین وبلاک اشعار تالشی، فارسی،مقالات،نقد گفتارهای فرهنگی و طنز نوشته ها،اثر اینجانب منتشر می گردد.علاقه مندان می توانند برای دیدن و مطالعه هر مطلبی ،بر روی همان مطلب کلیک نمایند.خوش آمدید،خوش بومائیدی،خوش گلدی،خش اومینه،خش آمیرون.مهرتان جاوید.
ادامه...
سیری در حوالی شهر شهادت(2)
حالی در هوای شهرشهادت و حوالی آن
قسمت دوم:
سفری به دیار توس :
قدیمی ترین تصویر از آرامگاه فردوسی در منطقه توس خراسان
در گذشته خراسان بزرگ شامل مناطق سه‌گانه خراسان ایران و کشورهای تاجیکستان ، ازبکستان، افغانستان و ترکمستان بوده است که از این منطقه تاریخی مفاخر مشهوری برخاستند که در فرهنگ و ادب زبان پارسی به عنوان مفاخر مشترک شناخته می‌شوند که ازآن میان می‌توان به فردوسی توسی، رودکی، ناصرخسرو قبادیانی، عطار نیشابوری، خواجه نصیرالدین توسی، مولوی، خیام،خوارزمی، پورسینا، ابوریحان بیرونی، عبدالرحمان جامی، عبدالله انصاری، ابوالفضل بیهقی، ابن یمین، امام محمد غزالی، فارابی و... اشاره کرد.(ویکی پدیا)
در چند سفر پیشین که به خراسان داشته بودم دو سفر به شهر توس نیز داشتم وآن نیز بخاطر اینکه آرامگاه حکیم بزرگ فردوسی در این منطقه واقع شده است .
تصویری از ورودی روستای باژ زادگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی
ابوالقاسم حسن پور علی طوسی معروف به فردوسی در سال ۳۱۹ در روستای باژ از توابع طابران طوس به دنیا آمد. پدرش از دهقانان طوس بود و از نظر مادی دارای ثروت و موقعیت قابل توجهی بود. از احوال او در عهد کودکی و جوانی اطلاع درستی در دست نیست ولی مشخص است که در جوانی با درآمدی که از املاک پدرش داشته به کسی محتاج نبوده است.
روستای پاز یا پاژ یا فاز یا باژ نام روستایی است در حدود 20 کیلومتری جاده مشهد به کلات.این روستا زادگاه ابوالقاسم فردوسی؛ شاعر حماسه سرای ایران است
درادوار پیشین، توس با نام طابران طوس شناخته می شده است و بخشی از توس بزرگ به شمار می آمده. با محو شدن نام توس از پسوند دیگر شهرهای منطقه از جمله "سناباد توس" و "نوگان توس" و "طابران طوس"، اکنون خود را به عنوان "توس" به مردم می شناساند.
توس تا بهمن ماه سال 1391 به عنوان یک روستای تابع مشهد شناخته می شد اما با تائید شورای عالی معماری و شهرسازی کشور در تاریخ 91/11/26 این روستا به عنوان یک محدوده ی منفصل شهری به شهرداری مشهد واگذار می شود.هم اکنون هم این ناحیه از مشهد،زیر نظر شهرداری منطقه دوازده، اداره می شود.
امروزه آنچه عامل کشاندن مردم گردشگر به منطقه توس خراسان شده است فقط وجود مقبره فردوسی توسی در این منطقه است.
دکتر علی شریعتی در آثارش از حکیم ابوالقاسم فردوسی به نیکی یاد نکرده است و او را از خوانین و ملاکین و دارای تفکرات اشرافیگری و فئودالی پنداشته است. کما اینکه از دیگر رجال تاریخی خراسان ابومسلم خراسانی است که دکتر او را نیز یک جنایتکار تاریخی و عامل روی کار آمدن حکومت عباسیان و سلطه این حزب منهوس تاریخ بر سرزمین ایران نام میبرد.شاید در مورد این دومی بتوان حق را به دکترشریعتی داد ولی نظر دکتر در باره ی فردوسی کمی قابل تأمل است.
شریعتی از شاهنامه به عنوان یک کتاب عدالت محور و مبارزه با ظلم یاد نمیکند و تنها بخشی از شاهنامه که درآن مبارزه کاوه آهنگر با ضحاک آمده است تنها بخش مفید این کتاب برای جامعه بشری دانسته ولی باز میگوید ثمره رنج و جانفشانی کاوه را فریدون مفت و مجانی از آن خودش کرده است زیرا فریدون در مبارزه کاوه علیه ضحاک نقشی نداشته است.
با این حال ضمن احترام به اندیشه های دکتر شریعتی این مرد بزرگ فرهنگ و ایدئولوک اسلامی که میان اندیشوران ملی و دینی دارای شخصیت برجسته است و خودم با تمام علاقه وافری که به آثار و اندیشه هایش دارم لکن باور بر این است که نمی توان نام بزرگ فردوسی را در فرهنگ ایرانی نادیده گرفت. چرا که شاهنامه فردوسی نه فقط بزرگ ترین و پر مایه ترین مجموعه شعر است که از عهد سامانی و غزنوی به یادگار مانده است بلکه مهمترین سند عظمت زبان فارسی و بارزترین مظهر شکوه و رونق فرهنگ و تمدن ایران قدیم و خزانه لغت و گنجینه ادبـیات فارسی است و متعلق به تمام مردم ایران داردو اشعارش سرشار ازخرد و اندیشه ی نیک است.
نمایی دیگر از قدیمی ترین تصویر مقبره فردوسی در توس.
تحجر و تفکرات داعشی گویی در همه ی ادوار تاریخ وجود داشته است.جلوگیری از تدفین جنازه فردوسی در قبرستان مسلمانان باعث گردید تا جنازه فردوسی در باغ بزرگ از ملک شخصی خودش دفن گردد.
روز 29 شهریور بود که فرمان اتومبیل را از مرکز شهر مشهد به سمت دیار توس چرخاندیم وبا اجازه مالک باغ یعنی جناب مرحوم فردوسی بزرگ برای عرض ادب محضر ایشان وارد محوطه وسیع باغ قدیم فردوسی شده ودر پیرامون آرامگاهش سیری نموده وبرسر مزازش فاتحه ای نثارروح بزرگ ادیب فارسی مدان ایران زمین نمودیم. یک بعداز ظهر کامل اوقاتی را در توس گذراندیم و سپس در هوای گرگ ومیش شده غروب دل انگیز روزهای آخر تابستانی، توس و فردوسی را بدرود گفته و به مرکز شهر و جوار حرم رضوی ع مراجعه نمودیم.
تصاویری از نبردهای حماسی شاهنامه، این تصاویر دردیواره داخل بنای آرامگاه فردوسی به صورت نقش برجسته منقوش گشته است
قسمت سوم و پایانی این پست در روزهای آینده
درود جناب نعمتی عزیز .سفرنامه شما ره آورد ارزشمندی راهم برای ما به ارمغان آورده است دیار توس و آثار فردوسی دیدنی است .بی شک فردوسی از اندک وانگشت شمار شاعرانی است که خدمات او در حفظ هویت ایرانی .تا امروز قابل مشاهده است .شاید اگر فردوسی نبود ما هم همچون مصر بسیاری از هویت ها حتی زبان خود را ازدست می دادیم .موفق باشید
درودبرشما جناب نیکنهاد
با حضورتان سرافرازمان نموده ای ...وچنان است که چنین فرموده ای
مهرافزون عزت زیاد
سلام .شخصیتهای فرهنگی و فرهنگ دوست که دلشان همچون شما برای فرهنگ این آب و خاک می تپد درکنار زیارت امام هشتم بایستی به اینگونه مکانها هم سر بزنند که شما این کار کرده اید. ولی توده عوام را شناختی از فردوسی نیست و آنان به جز خواجه ربیع و خواجه مراد و خواجه اباصلت ، دیدن اینگونه اماکن برایشان جالب نیست و آن هم دلیلش فرمانروایی قلبشان بر مغزشان است! ولی چاره ای نیست به قلب اینگونه مردمان نیز بایستی حرمت گذاشت
سلام همراه همیشگی وبلاگ خله لون
...وچه زیبا گفته ای کاظم، واقعیتش همین است که چه فاصله عمیقیست بین مغزانسان و قلب انسان ، که آن یکی انسان را عابد می سازد و این یکی انسان را عالم. وفرق اش در این است که آن یکی سعی دارد گلیم خویش کشد ز آب ،و این یکی سعی دارد تا بگیرد غریق را !
احسنت به ظرلفت قلمی شمای بسیار عزیز.
ایکاش سری به مزار شاعر آزاده طوس سراینده هوا بس ناجوانمردانه سرد است که روایت گر تصویر ایران پس از کودتای 28مرداد13322بوده ؛آری جناب مهدی اخوان ثالث میزدید.مزار این شاعر شرف و آزادگی در محوطه غربی فردوسی بزرگ قرار دارد.
اما در مورد استاد دکتر علی شریعتی:
گفتمان عصر ظهور دکتر گفتمان ادبیات کاوه بود و فریدون.
گله دکتر این بود که چرا فردوسی به باصطلاح نژاد پایین می رسد مثل کاوه و فریدون سریع از آنان عبور می کند؟؟!!
خیلی خوش آمدی جناب استاد سیدیعقوب آل شفیعی عزیز
بامطلب رسا و با قلم شیوایتان نوشته ی محقرانه ام را تکمیل نمودید و بسی بهره سرشار از علم وآگاهی تان را نصیب حقیر نمودید،بنده باید به جنابعالی احسنت و دست مریزاد بگویم .
اتفاقا به قبرستان مجاور مقبره فردوسی هم سری زدیم و بر مزار شعرای نامدار خراسان ازجمله عماد خراسانی و چندشاعر دیگر فاتحه ای نثارنمودم ولی چشمم به مقبره مرحوم مهدی اخوان ثالث نیوفتاد . در ذهن من هم نبود مزار ایشان در طوس است . خداوند روح مهدی اخوان ثالث را شاد بگرداند و کودتاچیان 28 مرداد32 را لعنت و اگر هنوز در قید حیاتند را خار نماید. در آثار دکتر علی شریعتی از مرحوم مهدی اخوان ثالث با نام مهدی اخوان امید به نیکی یاد شده است . ممنونم از حضورتان سیدجان.
باسلام وارادت به شما و کاربران گرانقدرتان
شاید به جمع شما اندیشمندان نازنین زیاد هم به قول انگلیسی ها wellcom ولکام نباشم ولی برحسب ادب نظرم را بیان می نمایم
انتقادی که به نویسنده گرانقدر وارد است به نظر می ایدچنان ارادتی به بزرگان تاریخ مقبولش داردکه بزرگانی همانندنادر و فردوسی را بااشتیاق می بیند و ازبزرگمردانی همانند کلنل پسیان و مهدی اخوان غافل می شود ان یکی در جوار نادر و این یکی در جوار فردوسی ارمیده است
براستی ایا فرهنگ مردم ایران مدیون فردوسیست و بس و اگر نبود ایران مصر می شد و یا اینکه زبان و فرهنگ و تاریخ و ... توده های مردم می سازند استاد فروزانفر می فرماید
یرخی اعتقاددارند که سعدی هفتصد سال است که یه زیان مردم سخن می گوید درحالیکه وافعیت اینست که مردم هفتصد سال است که به زبان سعدی سخن می گویند
سلام دوست خوبم wellcom . حتما برسر مزار آزادمردفداکار مرز پرگهر کلنل پسیان هم با اشتیاق وافر فاتحه ای نثارروح پرفتوحش کردم وباورم این است خاک ایران زمین مدیون مجاهدان مشروطه خواه و دلاورمردان آذربایجان هم هست . رفتنم به موزه نادر بارفتنم به برسر مزار فردوسی به یک معنا نبود وصرفا دیدار از یک موزه بوده است تا تجلیل از نادر .گویا مطلب بنده را در باره نادر نخوانده اید . واما در باره مزار مرحوم اخوان امید در پای کامنت برادر آل شفیعی نوشته بودم که نمی دانستم مزار ایشان در کنار مقبره فردوسی بوده وگرنه اینجور مورد شماتت جنابعالی قرار نمیگرفتم. از جنابعالی که بهتر از همه مرا میشناسید که ازتعصبات قومی و قبیله ای و زبانی به دورم دیگر چرا؟؟!! مقتضی است بیش از این مارا مورد ملامت کلامی قرار نفرمایید. من فردوسی را همان اندازه می ستایم که سعدی و حافظ و مولوی و شهریار را ارج می نهم. فرهنگ مردم ایران مدیون همه ی این عزیزان است. مارا در وادی تفرقه اندازان کاری نباشد. تشکر میکنم از حضور و اظهارنظر خالصانه تان.
سلام. دیدم و خواندم
شما از فردوسی گفتید از دیروز تا امروز
و فردایی نیز در راه آمدن است که من و شما و هم نسل های مان دیگر نیستنم و نمی بینیم...
با خیام به پایان می رسم
این کهنه رباط را که عالم نام است
و آرامگه ابلق صبح و شام است
بزمی‌ست که وامانده صد جمشید است
قصریست که تکیه‌گاه صد بهرام است
سلام خواخور زا
شما از نسل جوان امروز هستید و فرداها هم از آن شماست. خدا شما را نگهدارد تا برای نسلهای فردای ما مفید باشید. این ماها هستیم که آردمان را الک زده ایم و الک آویخته ایم . بابت رباعی دل نشین حکیم عمر خیام هم ممنون و هم از بابت سرکشی تان سپاس .مهرافزون عزت زیاد
درودها جناب نعمتی بسیاربسیار عالی بود سیاحت نامه ارزشمندی است هم زیارت امام رضا و هم دیداری مشتاقانه با حماسه سرای کهن ایرانی فردوسی توسی ودیگر شعر ا
و چه نیکوست که وارثان فرهنگ ایرانی در همه زمان و احوال دل در گروه گذشتگان فرهنگی خود دارند و یاد کردن از این افتخار آفرینان را که ما ایرانیان هرچه داریم از فرهنگ وادب از انان داریم بر خود واجب دانسته ودمی غافل نمی باشند سپاس
مهربانوی شاعر تالش زمین افزون.
از اینکه وقت گرانمایه تان را بهر نگارش متن رسای مهرآفرین نظر را پای پست محقرم نمودید بی نهایت تو را سپاس. عمرتان مستدام مهرتان جاوید
سلام
برایم بسی مایه افتخار است و خواهد بود که زاده ی چنین پدر و مادر فرهنگ دوست هستم. در مسافرتی که در کنار و همراه شماها پدرومادر نازنینم داشتم از خاطره انگیزترین مسافرتهای دوران جوانی ام بود که برای همیشه در خاطراتم ماندگار خواهد ماند.
سلام
دعای خیر ما هماره بدرقه راه زندگی ات
می‌بوسیمت...
زیر آوای اذان...
به حکم حی علی خیر العمل...
http://khotbehsara.mihanblog.com/post/18907
درود به همه ی هشهریان خطبه سرایی
سلام. باور بفرمایید کلبه ما ارزش این همه گشتن نداشت. ب هر حال ممنونم از لطفتون...
دست خداوند همیشه همراهتون
سلام خوش آمدی زهرای گرامی طنز نویسی های شما بی بدیل است خواندم و بهره بردم
سلام جناب استاد نعمتی کرفکوهی ارجمند و عزیز
خوش به سعادتم شد که از طریق مطالب و تصاویر زیبایی شما تونستم، شهر و زادگاه فردوسی را ببینم و احساس مسرت کنم. تصاویر بی نهایت زیبا و نوشته های شما درباره سفر به سرزمین آفتاب و شهر مقدس مشهد و زادگاه فردوسی شیرین سخن، شیرین تر از اشعار حماسه ی آفرین فردوسی بزرگ است. ممنون از این همه بذل و توجه شما به تازیخ و ادبیات ایران زمین. مانا، روا و سرفراز باشید. چوخ ساغ اولاسیز.
سلام دوست روشنفکرم جناب مهندس حاجی میرزایی
برخود می بالم که دوستان هم اندیش و منورالفکر و آزاده وبه دور از تعصبات زبانی و قومی همچون شمای عزیر در پیرامون خود دارم . فردوسی صرفا شاعر فارسی زبانان نیست شاعر تمام مردم ایران است همانگونه که مرحوم استاد شهریار تعلق به تمام مردم ایران دارد. احساس فردوسی بر این بود که زبان فارسی در تقابل با زبان عربی داشته هایی دارد که باید آشکار و بکار گرفته شود تا مصون بماند. درآن قرن برخلاف زبان اصیل آذری یا ترکی فقط این زبان فارسی بود که در مقابل ادبیات عرب از خود ضعف نشان داده بود . بنابراین دفاع فردوسی از زبان فارسی به منزله تقابل با سایر زبانهای رایج در ایران از قبیل زبان ترکی و غیره نبوده و فردوسی این زبانها را خطری برای زبان فارسی نمیدانسته و صرفا نفوذ زبان عربی را خطری برای زبان فارسی میدانسته است . امروزه در ترکیه هم میبینیم که با ورود اسلام به ترکیه هیچ آسیبی به زبان ترکیشان نرسیده از پاکستان و افغانستان تا هندومالزی و اندونزی زبان عربی نتوانست بر زبان مردم مسلمان این کشورها تاثیر بگذارند و نابود سازد. ولی در مصر و شامات و فلسطین و لبنان زبان عربی کاملا سلطه پیدا کرد و زبانهای بومی مردمان این ممالک را نابود ساخت. اینکه بعضی از دوستان معتقدند در ایران اگر ما فردوسی را نداشتیم عرب میشدیم بنده این نظریه را درباره زبانهای غیر آذری و ترکی صدق میدانم چون زبان ترکی یا آذری دارای بن مایه قوی داشته و کابران این زبان خودشان را مقید و ملزم به صحبت کردن به این زبان میدانسته و میدانند واین است که زبان ترکی در تقابل با زبان عربی سرخم نکرد و از دیر باز تاکنون پایدار مانده است. بنابراین بنده بعنوان یک فرهنگ دوست از دوستان فرهنگی آذری زبانم میخواهم که اشعار فردوسی را در تقابل با ادبیات و فرهنگ ترکی آذری قلمداد نفرمایند.بیاییم همه با هم همه شعراء و ادیبان این مرزوبوم را با یک چشم نگاه کنیم و خدماتشان را ارج نهیم این عرایض در پاسخ به دوست خوب آذری زبان ما (انایوردم ایران سرای امید) نیز میباشدکه مرقوم داشته بودند( براستی آیا فرهنگ مردم ایران مدیون فردوسیست و بس؟ و اگر فردوسی نبود ایران مصر می شد؟ و یا اینکه زبان و فرهنگ و تاریخ و ... را توده های مردم می سازند)؟
مفصلا در پای نظر گرانسگ شما دوست خوبم جغرافیا یک قدم تا اوج آورده شد. تا درودی دیگر بدرود
سلام و عرض ادب خلصانه بر محضر شریف استاد ارجمند و دانا و مسلط بر علوم و فنون انسانی و طبیعی.
جناب استاد محمد رضا کرفکوهی عزیز
خیلی زیبا و جانانه از اصالت زبان ها و کسانی که در حفظ و حراست زبان های موجود در ایران زمین زحمت فراوان کشیده اند، سخن گفته اید. بهتر از این نمی توان از مقام شعرا و اُدبایی که زبان شیرین فارسی را در مقابل تهاجم زبان های دیگر جانفشانی کردند، نوشت و توصیف کرد. آفرین بر این همه معلومات و دانش و دانایی که در وجود شما متلالو می باشد.
زبان فارسی شکر است و زبان ترکی هنر. هر دو برای شکوفایی و سربلندی ایران زمین، قابل احترام و تحسین هستند و کسانی که به زبان های موجود در ایران عزیز، ارج احترام قائل باشند، هزاران درود و تحسین بر آنان تقدیم باد. احسن به حس زیبا و ادیشمندانه شما به مقوله زبان و حراست آن از گزندها و تباهی ها.
همانطور که آثار باستانی با ارزش نشان از عظمت و شکوه تاریخی یک ملت است. وجود زبان های گوناگون و لهجه و گویش های فراوان این زبان ها نیز از افتخارات و بلند مقامی یک کشور می باشند. کشوری که در آن اقوام گوناگون در کنارهم و عشق به هم در صلح و آرامش زندگیمی کنند، سزاوار بهترین تعریف و توصیف هاست و مردمان این کشور، با آداب و سنن مختلف با فرهنگ های متعدد، خود را در قالب یک ملت بدانند، غیر قابل توصیف و ستایشند، جز درود فراوان و آروزی بهترین ها برای این ملت منسجم و متحد، در دایره توان ذهنی و علمی و مقامی من و امثال من نیست که بر این ملت فهیم و کشور ریشه دارمان توصیف ها بنوسم و تعریف ها بنمایم.
درود بر احترام متقابل، درود و هزاران درود به هموطنان شریف و نازنین ایران زمین. در پناه حق، همیشه ایام بر حق باشید و برقرار. چوخ ساغ اولاسیز و سلامت یاشیاسیز.
احسنت و درود برشرف شما که حق طلب را به رسایی کامل ادا نمودید.
به نظر بنده این هنر و رشادت تمام اقوام ایرانی است که ایران زمین تاکنون برای ما و حتما برای نسل فردای ما جاوید مانده وخواهدماند . هنر صرفادر زبان اقوام نیست هنر در غیرت و رشادت و درک و شعور اقوام ایرانی است که باید افتخار نمود و نازید به چنین مردمانی با زبانهای مختلف و فرهنگ گوناگون که تاریخ ایران زمین تاکنون جنگ بین اقوام را به خود ندیده . حس اسلام دوستی و ایران دوستی هرگز این وسوسه اهریمنی را در دل اقوام ایرانی نخواهد انداخت تا ایران عزیز ما همانند سایر کشورهای منطقه شاهد نزاعهای مذهبی و قومیتی باشد.
بنده در مقابل متن زیبای شما دیگر سخنی برای گفتن ندارم و سخن آخر را با همان سخن زیبای شما به اتمام میرسانم که مرقوم داشته اید....
(همانطور که آثار باستانی با ارزش نشان از عظمت و شکوه تاریخی یک ملت است. وجود زبان های گوناگون و لهجه و گویش های فراوان این زبان ها نیز از افتخارات و بلند مقامی یک کشور می باشند.)
مهرافزون عزت زیاد هموطن
سلام
خوبین برادر بزرگوار ؟
ممنون از اینکه باز آمدین
الهی سالیان سال زنده باشید و شاد
سلام . خوب باشید خواهر. همچنین
با سلام
حکیم فردوسی ماهی بود که در پشت ابر نماند.متشکرم از شما.هم متن و هم تصویر ارائه شده نشان از شیفتگی شما به خردمندان این مرز و بوم می باشد.
علیکم السلام عزت زیاد استاد فرهیخته هنر خطاطی . نیک فرمودین
استاد گرامی درود بر شما
بسیار مفید و ارزشمند بود
عکسهای بسیار زیباییست
پاینده باشید
درود استاد خیلی گلی
سلام و عرض و ادب فراوان بر محضر استاد ارجمندم، جناب رضا نعمتی کرفکوهی بزرگوار.
از این که بنده را قابل دانسته و آدرس جدید وبلاگ زیبای تان را در اختیار من قرار دادید، بسیار ممنون و سپاسگزارم.
چندین بار به وبلاگ تون آمدم، هر بار از عدم دسترسی به آن را می دیدم و کلی مایوس می شدم. اما در ته دل امیدی بود که حتما بار دیگر، با آدرس جدید و تغییر در آدرس وبلاگ، مطالب و تصاویر شما را زیارت خواهم کرد و سرمه دیده و قوت قلب همی خواهم نمود.
خدا را شکر و هزاران سپاس که اندک امیدم به واقعیت تبدیل شد و با لطف و عنایت شما عزیز بار دیگر مفتخر شدم از دل نوشته های شما عزیز گلی ها پر طراوت و گلواژه های زیبا بر چینم و بر اندک دانش و معلوماتم دوچندان بیفزایم.
با افتخار آدرس جدید وب تون را لینک کردم و در صدر قرار دادم که سزاوار صدر نشینی از آن شما و آدرس وبلاگ شماست.
همیشه ایام وجودتان سرشار از خوشی ها و تندرستی ها باشد. حق نگهدارتان باد.
سلام دوست نادیده ی دنیا دیده ام واقعیت این است که این کلبه محقرانه ی دنیای مجازی ارزش ولایق این همه تجلیل و تکریم از سوی شمای مهربان دوست ندارد ودرعوض این حقیر بود که نیاز به بهره برداری از وبلاک علمی شما در جهت اطلاع از دانش روز داشته است. مهرافزون عزت زیاد خداخیرتان دهد .