فشتمقولی کی بود؟!!!!

  فشتمقولی کی بود ؟!!!

نگارنده : رضا نعمتی کرفکوهی

فشتمقولی پشه وری ! معروف به فشتم : وی از اکابر و اعاظم و فلاسفه وادبا و از شعرای طنز پرداز پشه ور،از ولایات بین الشپلین!! درسده پنجم هزاره اول بود. او ازنوادگان فشتم بیک پشه وری معروف بود.او دروس چرت و چوله ! را نزد بزرگانی چون ورپش شرپرخان مزه وری و کفتنقولی کیلیتونباشی طی نمود. فشتمقولی دردوران حیات خود سفرهای متعددی به سرزمینهای بین الشپلین ! ازقبیل ولایات مزه ور" مولومات" تولومات"گسکرات"سیاه کوه" !بیلی تک" دولی چال" وپیرون خل نمود.ا ودر سفربرون مرزی اش دراواسط  سده پنجم  به سرزمین های ماءوراالنهر؛ با فیلسوف ومتکلم برجسته ای بنام یادیئس هاویدار! آشنا و مجذوب اندیشه و آراء فلسفی او گردید. به طوریکه خودش را مطلقأ در وجود او می دید. او بعد از مراجعت به بین الشپلین! در ولایت مزه ور,اقدام به تأسیس آکادمی فلسفه بنام « دارالفشتم » نمود؛ اوبا تأسیس این مرکز, اقدام به ترویج مکتب نوینی بنام «بیبوئیسم» نمود. پیروان مکتب بیبوئیسم چندی بعد توانستند تمامی نقاط بین الشپلین! ومناطق وسیعی از دره دوغالهای اطراف مزه ور را تحت نفوذ تبلیغی خود درآورند. ولی دیری نپائید که این آکادمی فرهنگی مورد تهاجم فرقه سنتیبابویان» که شاخه ای از پیروان مکتب «کیلیتونیسم» تاریخی بودند به آتش کشیده شد و فشتمقولی وشاگردانش تحت تعقیب و تهدید به مرگ قرار گرفتند.این امرسبب گردید تا فشتمقولی شبانه و در یک شب برفی دیار مزه ور را به یک نقطه نامعلومی ترک نماید. این سفر آخرین سفر فشتمقولی محسوب میشد,زیرا او بعد از آن دیگر در هیچ جاومکانی دیده نشد! و هیچ اثر و ردپایی از وی یافت نگردید.

کلیه مکتوباتی که ازایشان برجای مانده است همگی به زبان بین الشپلینی !!نگاشته شده است. زبان بین الشپلینی تلفیقی از زبان پارسی و کادوسی باستان می باشد که درولایات بین الشپلین رایج بوده است . از فشتم آثار متعددی برجای مانده است از قبیل:  سیاحت نامه فشتمقولی شامل سه بخش : (ازمولومات تا شولومات" از بیلی تک تا دولی چال ! از پشه ور تا مزه ور) – فشتم التواریخ " رایحه ی وژه بو"   دکو مینی خله بو!"  اصول فلسفه وروش کلیتونیسم"  دره دیله مده میز!" تطهیر  با خومبور! و...

از تاریخ دقیق تولد و فوت فشتمقولی اطلاع دقیقی در دسترس نیست                      

بین الشپلین و ولایات مزه ور و پشه ور جزء بلوکات و سرزمین های قفقاز جنوبی بودند که درقرارداد ترکمنچای در زمان دولت  قاجار از ایران جدا شدند